Zespół Diogenesa to zaburzenie charakteryzujące się skrajnym zaniedbaniem higieny osobistej i warunków sanitarnych, a także kompulsywnym zbieractwem, często bezwartościowych przedmiotów. Może to także ujawniać się ,,przygarnianiem” bezdomnych zwierząt, głównie psów i kotów.
Zespół ten, zwany także syllogomanią lub patologicznym zbieractwem, dotyka głównie osoby starsze, żyjące samotnie, osoby po traumatycznych przejściach, jako pochodna innych chorób o podłożu psychicznym. Wspólnym mianownikiem jest to, że osoby te bardzo często odrzucają pomoc i zrywają kontakty z rodziną oraz otoczeniem.
Co można zrobić?
Ważne, żeby osoby bliskie nie izolowały się od zbieracza, który powinien czuć się akceptowany i wspierany w walce z tą dolegliwością. Należy też podejmować próby uświadomienia, że to co robi stanowi duży problem, który należy leczyć. Jeżeli to możliwe trzeba także uczyć zbieracza organizowania sobie przestrzeni w której przebywa, powstrzymywać od przynoszenia nowych rzeczy, starać się prezentować racjonalne argumenty, by nie dokonywał nowych, zbędnych zakupów.
Jednakże te wszystkie strategie mogą być nieskuteczne.
Co wtedy? Sytuacja jest prosta, gdy osoba zrozumie, że ma problem i wyrazi wolę oraz podejmie leczenie psychiatryczne połączone z psychoterapią.
W innych przypadkach sytuacja jest bardziej złożona, trudna i należy rozważyć, czy nadal osoba może korzystaćz wszelkich „praw osoby zdrowej”, czy nadal może np. dysponować pieniędzmi, mieć wpływ na sprawy rodzinne itp. Oczywiście chory powinien wiedzieć, dlaczego tak się staje, bowiem jest to forma informowania go o jego chorobie.
Gdy występuje zagrożenie dla zdrowia, życia osoby i jej otoczenia np. gdy chory staje się agresywny, ma myśli samobójcze, majaczy itp. rodzina bądź jakakolwiek osoba, która jest świadkiem występującego niebezpieczeństwa, może zawiadomić pogotowie ratunkowe bądź policję i oczekiwać od tych służb natychmiastowego przewiezienia chorego do szpitala psychiatrycznego. Istotne jest podanie jak największej liczby szczegółów, gdyż sam widok chorego może być nieuzasadniający podjęcie interwencji.
Ostatecznością jest sytuacja, gdy rodzina zwraca się do sądu rejonowego o nałożenie obowiązku leczenia osoby bez jej zgody. Podstawą prawną do starania się o leczenie wbrew woli w trybie wnioskowym jest art. 29 Ustawy o ochronie zdrowia psychicznego.
Pamiętaj! Jeżeli ktoś z Twoich bliskich ma opisane wyżej problemy, żeby mu pomóc musisz bezwzględnie najpierw zadbać o swój dobrostan psychiczny! Musisz mieć dużo siły, by go wspierać.
Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Kościerzynie (ul. Strzelecka 9, tel. 58 684 83 57) dysponuje psychologiem, który może Ci w tym pomóc. Zadzwoń, zapytaj, przyjdź!